Wyspy Kanaryjskie są pochodzenia wulkanicznego i liczą zaledwie 30 milionów lat. Położone są na połączeniu oceanicznej skorupy ziemskiej oraz afrykańskiej kontynentalnej. Rozmieszczenie wysp odzwierciedla układ szczelin w skorupie oceanicznej.

Narodziny Teneryfy szacuje się na koniec Trzeciorzędu, czyli ok. 7 milionów lat temu. Wtedy właśnie wypiętrzyły się obszary Teno, Anaga i Adeje, które to, po późniejszym połączeniu się, utworzyły łańcuch górski.

W centralnej części wyspy położona jest kaldera Las Cañadas, na której terenie wznosi się imponujący stożek wulkaniczny Teide (3718m.n.p.m.), najwyższy punkt wyspy i terytorium Hiszpanii.
Górzyste ukształtowanie terenu i różnorodność klimatów na wyspie dają nam, w rezultacie, teren bogaty w formy i krajobrazy. Od Parku Narodowego Teide poczynając, przez klify Los Gigantes sterczące swoimi pionowymi ścianami ok. 600 metrów ponad powierzchnię oceanu, półpustynne tereny na południu z odpornymi na suszę roślinami, gęste zarośla lasów laurowych, będących reliktyczną roślinnością z Trzeciorzędu na masywie Anaga, nieliczne naturalnie piaszczyste plaże (El Médano) i na rozległych lasach sosnowych kończąc. A ta różnorodność klimatyczna i krajobrazowa Teneryfy odpowiada obfitości ekosystemów, każdy z nich ze swoją charakterystyczną florą i fauną.