Mitologie grecka i rzymska utożsamiały wyspy leżące za Kolumnami Herkulesa, na końcu znanego świata, z Wyspami Szczęśliwymi, Ogrodem Hesperyd, Polami Elizejskimi czy Atlantydą. Według wielu badaczy pierwsze wzmianki można znaleźć w dziełach historyków greckich, jak np. u Plutarcha.
Jednak dopiero u Pliniusza Starszego w I w.n.e., w jego dziele Historia Naturalis, odnajdujemy opis opowiadający o ekspedycji króla Mauretanii Juby II na archipelag. Z tej relacji wywodzi się nazwa Wysp Kanaryjskich od „canis”, co po łacinie oznacza „pies”, a dokładnie chodziło o psy schwytane na Gran Canarii dla tegoż króla (chociaż nie jest to jedyna interpretacja tekstu). Podsumowując, wiedza wśród społeczeństw antycznych Europy o Wyspach Kanaryjskich była znikoma i często mieszała rzeczywistość z mitem.