Starożytni pisarze, kilka wieków przed Chrystusem, usytuowali Ogród Hesperyd na Wyspach Kanaryjskich. Miejsce to odpowiadać miało rajskim wyspom zamieszkiwanym przez Hesperydy, trzy córki Atlasa, mitycznej postaci skazanej na podtrzymywanie sklepienia niebieskiego po tym, jak został pokonany przez Zeusa. Ogród był strzeżony przez Ladona, straszliwego smoka o stu głowach, z których każda zionęła ogniem. Antyczni Grecy „dostrzegli” go w widoku Teide podczas erupcji.
W ogrodzie pilnowanym przez Hesperydy i smoka Ladona rosły złote jabłka, które stały się celem jednej z 12 prac zleconych Herkulesowi. Herkules przekonał Atlasa aby je ukradł, ponieważ było mu łatwiej wejść do Ogrodu oszukując smoka. W tym czasie Herkules zobowiązał się chwilowo podtrzymać za niego niebo. Atlas przystał na to i ukradł jabłka zabiwszy Ladona, który był na tyle ufny, że otworzył przed nim drzwi do raju. I chociaż zamiarem Atlasa było uciec i na zawsze przekazać Herkulesowi męczący ciężar, ostatecznie ten zdołał zwieść go i przywrócić na swoje miejsce. Następnie jabłka zostały wręczone Atenie, która zwróciła je do ogrodu i jego ogrodniczek, Hesperyd.