Po wcześniejszych nieudanych próbach, 1 maja 1494 r. naczelny dowódca Alonso Fernández de Lugo rozpoczyna trwający dwa lata podbój Teneryfy. Jego wyprawa, wspierana przez Królów Katolickich (Reyes Católicos de Castilla), ma na celu ujarzmić jedyną niepodbitą do tej pory wyspę. Fernández de Lugo, kierując się głównie pobudkami ekonomicznymi, zdobył La Palmę w 1493 r. oraz aktywnie uczestniczył w podboju Gran Canarii (1483 r.).
Kastylijczycy zeszli ze statku u wybrzeży dzisiejszego Santa Cruz de Tenerife i szybko doszli do porozumienia z niektórymi z królów Guanczów. Musieli jednakże stoczyć ciężkie bitwy z innymi tubylcami, którzy nie chcieli oddać wyspy w ręce konkwistadorów. W trakcie jednej z pierwszych walk w wąwozie w Acentejo Guanczowie pokonali najeźdźców, którzy musieli schronić się na Gran Canarii. Powrócili jednak i ostatecznie narzucili swoje panowanie.
W lutym 1946 r. Teneryfa została włączona do Królestwa Kastylii. Losem wielu jej mieszkańców, Guanczów, stało się niewolnictwo, pomimo iż w 1434 r. papież Eugeniusz IV wprowadził całkowity zakaz handlu niewolnikami pochodzącymi z Wysp Kanaryjskich. W 1511 r. zarządzono uwolnienie wziętych do niewoli Guanczów.